Korzystając z ostatnich chwil w Bajkowym Zakątku wybieramy się z Beatą na spacer rowerowy w poszukiwaniu spalonej leśniczówki.
Wyjeżdżamy z Guzowego Pieca i chwilę później zauważam, że znów jestem na Szlaku św. Jakuba... No chodzi on za mną od kiedy obejrzałem film "Droga życia"...

Szlak św. Jakuba koło Guzowego Pieca © Magic

Jedziemy praktycznie cały czas lasem. Dobrze, bo nie wieje i nie przeszkadza bardzo to, że jest chłodniej niż wczoraj. Po drodze zatrzymujemy się przy jeziorkach.

Beata nad jeziorem Helgut © Magic


Jezioro Parwółki © Magic


Woda w jeziorze © Magic

Za Parwółkami musimy jechać bardzo uciążliwym brukiem. Dopiero po powrocie do domu wyczytuję, że był to bruk zabytkowy! :-)

Zabytkowy bruk Stare Jabłonki-Parwółki-Tomaszyn © Magic

Po kilkunastu minutach trafiamy w miejsce, które na mapie oznaczone jest "Spalona leśniczówka" - cel naszej wycieczki. No i tu zaczynają się poszukiwania. Dopiero gdy zrezygnowani ruszamy do Guzowego Pieca udaje się w ostatniej chwili wypatrzeć ślady po leśniczówce.

Szukamy spalonej leśniczówki © Magic


I oto jest! © Magic

Powrót to czysta przyjemność - nie ma bruku, a na dodatek jedziemy głównie z górki. :-)

Wracamy do Guzowego Pieca © Magic

Pokaż trasę GPS

Jeszcze jedno kółeczko z końmi oraz wyjątkowo biegaczką :-)

Rower przed wyjazdem © Magic

W terenie © Magic

W polu © Magic

W drodze :-) © Magic

Pokaż trasę GPS/1419631

Po dłuższej przerwie jesteśmy znów w Pajtunach.
Tu wybieram się z jeźdźcami konnymi na rundkę do jeziora Serwent.

Drzewo na szlaku © Magic

Jeźdźcy na szlaku © Magic

Konny spacerek © Magic

Podziwiamy traktor © Magic

Reklama, reklama :-) © Magic

Powrót rzeką © Magic

Wygląda niepozornie, a co się dzieje w środku! © Magic

Pokaż trasę GPS/1419631

Mieliśmy zostać na spływie do niedzieli, ale z jednej strony coś nam "śmierdziało" z pogodą i tymi ciągle krążącymi dookoła burzami a z drugiej chcieliśmy wykorzystać niedzielę na objazd po Kaszubach ze znajomymi, którzy ich jeszcze nie poznali. Ostatecznie zdecydowaliśmy, że dziś kończymy nasz spływ.
Rano wstaliśmy zadowoleni, że nie pada, po mocnej burzy, która straszyła nad nami długo w nocy. Na szczęście nie trafiło w nasze domki. :-)

Smaczne śniadanko po burzliwej nocy © Magic

Gospodarz na włościach © Magic

Mazurska kabina natryskowa © Magic

Stare ale jare :-) © Magic

Po śniadaniu wodujemy kajaki i płyniemy w kierunku najbliższej śluzy na Kanale Augustowskim.

Ruszamy dalej - tu jeszcze Czarna Hańcza © Magic

Pierwsza śluza na naszym szlaku - Sosnówek © Magic

Przed śluzą chwile wątpliwości: "Jak to będzie?", "A jak nas zaleje?". No ale ostatecznie decydujemy się wpłynąć i przeżywamy pierwsze zalewanie śluzy. Wrażenie jest całkiem ciekawe - trzeba się dobrze ustawić, żeby woda do kajaka się nie lała.

No i nas zalewają © Magic

Zaraz za śluzą zatrzymujemy się na chwilę na poranną kawkę w Mikaszówce.

Drugie śniadanko "U Mamy" w Mikaszówce © Magic

Kaczki też by coś przegryzły © Magic

Po kawie przepływamy drugą śluzę (Mikaszówka). Obie śluzy są bardzo ładnie odnowione. Tu też dotarły fundusze europejskie. Aż miło przez nie płynąć.
Chwilę później wpływamy na jezioro Mikaszewo. Jezioro położone jest fantastycznie. Dookoła lasy, woda przezroczysta, dno piaszczyste. Jest to ostatni tak czysty odcinek na naszym szlaku. Gdyby ktoś planował odpoczynek nad jeziorem, to wydaje mi się, że tu może być idealne miejsce. Polecam!

Końcówka jeziora Mikaszewo - ostatnie tak czyste na naszym szlaku © Magic

Po przepłynięciu jeziora wracamy na wody Kanału. Tu już nie jest ona przejrzysta... Przepływamy jeszcze dwie śluzy: Perkuć i Paniewo. Te są w gorszym stanie. Paniewo jest jedyną śluzą podwójną. Jest też w niej najciekawiej - trzeba się mocno pilnować przed zalaniem i nawet jak się kajak obroni przed wodą, to na pewno mu się nie uda przed pianą :-)

Śluza Paniewo - jedyna podwójna na szlaku © Magic

Już przed ostatnią śluzą robi się ciemno a na horyzoncie wręcz czarno. Udaje nam się jednak bez deszczu dopłynąć do śluzy Gorczyca, gdzie przed śluzą schodzimy na ląd.

Dopływamy do Płaskiej © Magic

Ostatnie jezioro (Orle) - robi się ciemno od chmur © Magic

Godzinę po wyjściu z kajaków przyjeżdża po nas transport i kolejną godzinę później jesteśmy ponownie w Wigrach, gdzie pakujemy się do naszego samochodu.
Ledwo wsiedliśmy do niego po zapakowaniu, a nadeszło oberwanie chmury. W Suwałkach rzeki płynęły ulicami. Spływ udało nam się zakończyć "just-in-time" :-)
Pokaż trasę GPS/1419631

Okazało się, że w Jałowym Rogu mają nie tylko noclegi i wspaniały prysznic - mają tu też super rowery do wynajęcia za skromną opłatą 5 PLN. :-) A że musieliśmy udać się do sklepu oddalonego o ok. 2 km, to czemu nie - jedziemy rowerami. O jak to miło wsiąść wreszcie na bajka po kajakowej przerwie!
Pokaż trasę GPS/1419631

Po wczorajszym zabójczo upalnym dniu przyszło wreszcie niewielkie ochłodzenie. W nocy przeszła obok naszego noclegowiska kolejna burza - tym razem kręciła się dłużej i bliżej niż ta z poprzedniej nocy. No ale poranek już był ładny - słonecznie i cieplutko (ale nie za gorąco!).
Wstaliśmy, zapakowaliśmy się do kajaków i z błogosławieństwem Bociana ruszylismy rzeką na śniadanie w pobliskiej stanicy wodnej we Frąckach.

Bocian w swoim żywiole © Magic

Ekipa przed wypłynięciem na Czarną Hańczę © Magic

Czarna Hańcza widziana ze stanicy PTTK we Frąckach © Magic

Tuż przed stanicą złapał nas pierwszy deszcz i zaczęło grzmieć. Na szczęście przeszedł w czasie, gdy my jedliśmy przepyszne pierogi z jagodami i piliśmy poranną kawkę - warto było tu zajechać! :-)
Po obfitym śniadaniu wypływamy na kolejny etap Czarną Hańczą. Płyniemy spory odcinek lasem a później polami i łąkami aż do Dworczyska. Cały czas słyszymy w oddali grzmoty - najbardziej obawiamy się gdy po wpłynięciu na rozległe dzikie łąki robi się całkiem ciemno jak na tą porę dnia. Od Strzelcowizny zaczynamy oglądać się za jakimś miejscem postojowym z możliwością zjedzenia obiadu i podobnie jak wczoraj napotykamy pustkę. Są tabliczki, ale pola i budki są puste - nie ma obiecywanych kartaczy ani jagodzianek... Wreszcie w Dworczysku zatrzymujemy się przy gospodarstwie, gdzie można nie tylko zjeść, ale i się obkupić w lokalnym sklepie! Tu jemy obiad - naleśniki i placki ziemniaczane. Teraz mamy więcej sił, żeby płynąć dalej. W międzyczasie pogoda też się poprawia.

Sklep w Dworczysku © Magic

Profesjonalny sprzęt grający © Magic

Sztuka na szlaku © Magic

Od Dworczyska do Rygola kolejny odcinek leśny. Tu się płynie naprawdę miło - rzeka spokojna, dużo ciekawych miejsc, można się wykąpać i odpocząć w ciszy. Wcale nie ma dużego ruchu na rzece - pod tym względem jest dużo lepiej niż myśleliśmy.

Przystanek przed Rygolem © Magic

Odpoczynek na polu biwakowym © Magic

Zmęczeni zbliżamy się do stanicy w Rygolu. Liczymy na miłe miejsce i dobre posiłki. Niestety spotyka nas tu kolejne zaskoczenie - okazuje się, że stanica jest nieczynna, bo ktoś się z kimś pokłócił i do porozumienia dojść nie mogą... A, że od początku szlaku nie było ani jednej informacji dla turystów o niedostępności tego miejsca, to przecież jest najmniejszy problem...

Budujący komunikat na stanicy wodnej w Jałowym Rogu © Magic

Stanica PTTK w Jałowym Rogu © Magic

Stanica PTTK w Jałowym Rogu © Magic

Stanica PTTK w Jałowym Rogu © Magic

No i co teraz??? Wracamy do kajaków i płyniemy szukać czegoś na nocleg. Szczęśliwie kilkaset metrów dalej stoi chatka na wysokim prawym brzegu, a przy chatce są też dwa "domki" (jak się później okazało zbudowane z desek z palet), gdzie można przenocować oraz zmyślny prysznic. No to przecież nie ma się nad czym zastanawiać - zostajemy!
Później się dowiedzieliśmy, że podobno i Jan Paweł II w tej chatce nocował. Tak przynajmniej głoszą lokalne legendy.

Chatka w Jałowym Rogu © Magic

I jak tu nie skorzystać z takich dobrobytów...

Supernowoczesne kolektory słoneczne do prysznica :-) © Magic

Pokaż trasę GPS/1419631

Po wczorajszym bezproblemowym spływie Czarną Hańczą tym razem udajemy się (namówieni przez Bociana) na niemal dziką rzekę Marychę. Rzeka ta dopiero rok temu została udrożniona tak, żeby w miarę spokojnie można było przepłynąć nią kajakiem. Chcemy poznać bardziej naturalny obraz Mazur, ich rzek i lasów.
Z góry nastawiamy się na nieco krótszy odcinek, bo zapowiadane na dziś są niemiłosierne upały - i tak rzeczywiście jest. Na dodatek w nocy przeszła gdzieś w oddali burza - mamy nadzieję, że na rzece nas nie złapie...

Wodowanie w Kuklach nad jeziorem Pomorze © Magic

Pierwsze dwa km płyniemy jeziorem. Wieje dość mocno i od czasu do czasu nieco się przelewa wody do kajaka, ale dajemy radę. Jest gorąco, czujemy się jak w saunie. Z ulgą dopływamy do miejsca, gdzie wpływamy przez trzciny na rzekę. Problem polega na tym, że te trzciny się nie kończą i po dwóch kilometrach jeziorem musimy płynąć kolejne dwa w bardzo wąskim "korytarzu" w trzcinach - tu jest jeszcze trudniej i mniej przyjemnie. A upał nas męczy...
Wreszcie w Zelwie znajduje się miejsce, gdzie możemy chwilę odpocząć i korzystamy z tej okazji.

Przystanek w Zelwie © Magic

Kultowy sprzęt jeżdżący © Magic

Zaraz za Zelwą wpływamy w las - tu wreszcie odpoczywamy od słońca. Na naszym szlaku pojawia się bielik - dorodny i majestatyczny okaz. Prowadzi nas szlakiem Marychy. Kilka razy widzimy jak podrywa się do lotu i leci dalej wzdłuż rzeki. Tracimy go z widzenia a za chwilę znów pojawia się przed nami na jednym z kolejnych drzew.
Na tym odcinku część naszej ekipy wyraźnie opada z sił pod wpływem upału i panującej duchoty. Na szczęście znajdujemy małą polankę w lesie (przed Budwieciem), gdzie w cieniu dochodzimy nieco do siebie. Ja przy tej okazji podchodzę do granicy, żeby choć na chwilę wejść na Litwę. :-)

Połowa ekipy nie wytrzymała upałów © Magic

Marycha w pełnej krasie © Magic

Granica polsko-litewska © Magic

Po dłuższym odpoczynku i nabraniu sił ruszamy dalej i po minięciu Budwiecia oraz jedynej na trasie przeniosce docieramy do celu naszego dzisiejszego odcinka - miejsca, gdzie charakterystyczna tabliczka nie daje się ominąć niezauważona. :-)

Tu mieliśmy dopłynąć - charakterystyczna tabliczka :-) © Magic

Na koniec dnia posilamy się kartaczami w restauracji w Gibach.
Mimo upału warto było poznać inną rzekę niż tylko Czarną Hańczę - jutro na nią wracamy.

Kartacze, zwane krogulcami, w nagrodę za całodzienny wysiłek © Magic

Pokaż trasę GPS/1419631

Ostatni tydzień urlopu spędzamy na kajaku. Udało nam się zorganizować z Anią i Markiem wyjazd na spływ Czarną Hańczą i oto się zaczyna.
Pierwszą noc po przyjeździe spędzamy w klasztorze pokamedulskim w Wigrach.
Śpimy w eremie - chcemy poczuć klimat tego wiekowego miejsca.

Eremy w klasztorze w Wigrach © Magic

Klasztor w pełnej krasie © Magic

Rano, wypoczęci, jemy szybko śniadanie i pełni energi ruszamy po nasze kajaki. Po drodze robimy jeszcze małe zakupy, żeby mieć co jeść i pić na rzece. Na miejscu okazuje się, że ładowność kajaków jest nieco mniejsza niż potrzeby, ale udaje nam się do nich w końcu upakować i płyniemy! Zdecydowaliśmy się na początek opłynąć klasztorny półwysep i już tutaj zaczęliśmy odczuwać dzisiejszy upał - jest naprawdę gorąco, więc jak najszybciej chcemy wpłynąć do lasu, do cienia.
Na rzekę wpływamy w Czerwonym Folwarku. Dość długo rzeka wije się polami więc nie mamy wytchnienia od palącego słońca.

Początek szlaku Czarnej Hańczy © Magic

Płyniemy z ptakami © Magic

...i innymi zwierzakami :-) © Magic

Są jak zwykle łąbędzie, które trzeba okrążać © Magic

Pomimo radosnych zapowiedzi w przewodnikach nie ma na szlaku spływu wielu okazji, żeby sie najeść lub napić. Tego dnia minęlismy zaledwie jedno miejsce, gdzie z brzegu sprzedawano sławne jagodzianki, a że miało takich miejsc być mnóstwo, to nie skorzystaliśmy (bo za wcześnie) no i tyle je widzieliśmy...
Na szczęście w Maćkowej Rudzie jest sklep niedaleko rzeki i tu mieliśmy szanse zaprowiantować się na cały dzień.

Przystanek w Maćkowej Rudzie (tu jest niedaleko sklep) © Magic

W Budzie Ruskiej zamierzaliśmy zobaczyć galerię fotografii, ale ponieważ upał bardzo spowalniał nasz spływ i chcieliśmy przepłynąć dziś spory kawałek, odpuściliśmy sobie tą atrakcję licząc na znalezienie wkrótce miejsca, gdzie będziemy mogli zjeść prawdziwy obiad.

Zbliżamy się do Budy Ruskiej © Magic

Tu jest galeria w Budzie Ruskiej - czas nas gonił i się nie zatrzymaliśmy © Magic

I tak płynąc w tej nadziei mijaliśmy kolejne miejsca, gdzie albo od razu było widać, że dziś nic nie zjemy, albo gdzie pomimo zachęcających znaków nic nie było do jedzenia. Okazało się, że praktycznie nie ma na szlaku takich miejsc, a chcąc się najeść właściwie jedyną możliwością jest wcześniejsze telefoniczne zamówienie posiłku...

Tu z kolei miało być cos do jedzenia © Magic

Od Studzianego Lasu zaczęliśmy powoli rozglądać się za miejscem na nocleg, ale dopiero w Głębokim Brodzie zauważyliśmy tablicę "U Bociana", która przekonała nas, że to właśnie tu chcemy nocować.
Okazało się, że jest tu fajne pole biwakowe, są też domki no i można zjeść smażoną rybkę a nawet do niej napić się piwka - nic więcej nam nie było już trzeba! Wnieśliśmy więc kajaki na brzeg, rozpakowaliśmy się, przekąpaliśmy w rzece (a jest tu bardzo czysta!) i przy kolacji pogawędziliśmy z Bocianem (sołtysem pobliskiej wioski). Gawędziło nam się tak dobrze, że aż Bocian przekonał nas do zmiany planów i spłynięcia Marychą - rzeką na granicy polsko-litewskiej udostępnionej dla turytów dopiero rok wcześniej. Ale o tym w kolejnej opowieści...
Pokaż trasę GPS/1419631

Tym razem udało mi się nieco więcej pojeździć. Przed śniadaniem zrobiłem 17-kilometrowe kółeczko nowymi szlakami i drogami a później drugie w towarzystwie kawalerii powiązane z salwą armatnią z okazji Dnia Niepodległosci.

Przygotowanie do salwy © Magic

Pokaż trasę GPS
Pokaż trasę GPS

Krótka przejażdżka w ramach konnego Biegu Niepodległości 2012 (ja na rowerze).
W tym dniu robiłem za operatora kamery zamiast jeździć rowerem...

Wyjazd z Pajtuńskiego Młyna © Magic

Pokaż trasę GPS