Dziś po dłuższej przerwie udało mi się powrócić na stary przejeżdżony szlak.
Po weekendowych szaleństwach wybrałem się w spokojniejszym tempie nad Jezioro Zduńskie. Było całkiem przyjemnie choć wiatr mroził - najwyraźniej jesień rozwija skrzydła... Żółknące liście na drzewach nastrajały mnie do różnych dziwnych przemyśleń - tak jakby sezon już się kończył, a przecież to jeszcze trzy (:-)) miesiące jeżdżenia w tym roku przed nami.
W skrócie: prawie dokładnie półtorej roku temu nie wiedziałem, czy w ogóle jeszcze będę mógł szaleć na rowerze, a dziś:
- dupa nie boli nawet po 7-godzinnym siedzeniu na siodełku MTB :-)
- nogi dają radę wykręcać 170-kilometrowe dystanse
- dużo wskazuje na to, że jestem w najlepszej kondycji rowerowej w życiu...
Coś jednak jest prawdziwego w stwierdzeniu, że "życie zaczyna się po 40-tce" ;-)
Chyba za wolno jechałem, że takie pierdoły chodziły mi po głowie...
No ale przyroda czuwa i raz po raz starała się mnie przywrócić do rzeczywistości: najpierw spłoszony źrebak uciekł przede mną, później przestraszony zając niemal wpadł mi pod koła przy prędkości ponad 50 km/h (No to by był spektakularny wypadek drogowy: "Zmasakrowany rowerzysta po czołówce z zającem!" :-) ), a na koniec jakiś rozpędzony żuk lub trzmiel przygrzmocił mi w brodę...
Ale dałem radę i dojechałem - na pamiątkę dzisiejszej wycieczki pozostaną zdjęcia kaczek spotkanych nad Jeziorem Zduńskim...

Nad Jeziorem Zduńskim © Magic