Magic
Tym razem na Wolin - do Międzyzdrojów
Czwartek, 25 lipca 2013 Kategoria 25 - 50, Krajoznawczo, Polska, Świnoujście, Teren
| Km: | 47.76 | Km teren: | 24.00 | Czas: | 02:42 | km/h: | 17.69 |
| Pr. maks.: | 35.60 | Temperatura: | 22.0°C | HRmax: | HRavg | ||
| Kalorie: | 3479kcal | Podjazdy: | 188m | Sprzęt: Tranquill | Aktywność: Jazda na rowerze | ||
Po wczorajszej długiej rundzie po Uznamie, tym razem wybieram się na Wolin. Dziś jest niebo zachmurzone, więc korzystam z tej pogody (w słońcu jest za gorąco na długie wyprawy).
W Świnoujściu przeprawiam się na Wolin promem łączącym dwie wyspy.
Z promu jadę zielonym szlakiem rowerowym w kierunku latarni morskiej. Szlak odbija na wysokości budowy gazoportu w prawo w las, w kierunku Międzyzdrojów.
Kawałek dalej dojeżdżam do wieży dawnej baterii Goeben, a dziś wieży obserwacyjnej wykorzystywanej przez nadleśnictwo. Po raz pierwszy udaje mi się tu dojechać, gdy ktoś jest w środku i można wejść na wieżę.
Po kilku minutach obserwacji jadę dalej - szlak prowadzi lasem, drogami leśnymi z dość częstymi odcinkami piaszczystymi. Jest tu dość dużo wczasowiczów, którzy wyraźnie męczą się na piachu...
W kilku miejscach widać po drodze umocnienia, bunkry i budynki wojskowe - teren ten był wykorzystywany najpierw przez wojska niemieckie, a później przez LWP.
W Międzyzdrojach jak to w Międzyzdrojaach - tłum straszliwy. Nie da się jechać deptakiem rowerem (bo za dużo ludzi), więc duży odcinek muszę prowadzić rower.
Za Międzyzdrojami wjeżdżam jeszcze na Kawczą Górę (ok. 60 m n.p.m.) - podjazd jest dość wymagający, ale pociesza mnie dziewczynka, która woła "Mamo! Mamo! Zobacz! A ten pan wjechał!" :-)
Niestety muszę wracać, bo kończy mi się czas - zawracam, początkowo miłym zjazdem leśną ścieżką, potem przez Międzyzdroje i z Międzyzdrojów szlakiem pieszym, który okazuje się być rozkopany na znacznej długości - budują gazociąg. Na szczęście, choć mnóstwo piachu, da się tu jakoś przejechać do Łunowa.
W międzyczasie chmury ustępują i robi się niezła "parówa". Przedzieranie się piachami nie należy w takich warunkach do przyjemności. Łatwiej robi się po wjechaniu na asfaltowo-betonowe drogi w Łunowie i Przytorze.
W Przytorze fotografuję zabytkową chatę krytą strzechą - ciekawe jak długo jeszcze postoi, żal patrzeć...
Za Przytorem jeszcze parę km i jestem na promie powrotnym do Świnoujścia.
/1419631
W Świnoujściu przeprawiam się na Wolin promem łączącym dwie wyspy.
Przeprawa promowa w centrum Świnoujścia© Magic
Z promu jadę zielonym szlakiem rowerowym w kierunku latarni morskiej. Szlak odbija na wysokości budowy gazoportu w prawo w las, w kierunku Międzyzdrojów.
Kawałek dalej dojeżdżam do wieży dawnej baterii Goeben, a dziś wieży obserwacyjnej wykorzystywanej przez nadleśnictwo. Po raz pierwszy udaje mi się tu dojechać, gdy ktoś jest w środku i można wejść na wieżę.
Wieża dowodzenia Baterii Goeben© Magic
Widok w stronę Świnoujścia - widoczna budowa gazoportu© Magic
Widok w kierunku Międzyzdrojów© Magic
Po kilku minutach obserwacji jadę dalej - szlak prowadzi lasem, drogami leśnymi z dość częstymi odcinkami piaszczystymi. Jest tu dość dużo wczasowiczów, którzy wyraźnie męczą się na piachu...
W kilku miejscach widać po drodze umocnienia, bunkry i budynki wojskowe - teren ten był wykorzystywany najpierw przez wojska niemieckie, a później przez LWP.
Bunkry koło Międzyzdrojów© Magic
W Międzyzdrojach jak to w Międzyzdrojaach - tłum straszliwy. Nie da się jechać deptakiem rowerem (bo za dużo ludzi), więc duży odcinek muszę prowadzić rower.
W Międzyzdrojach© Magic
Za Międzyzdrojami wjeżdżam jeszcze na Kawczą Górę (ok. 60 m n.p.m.) - podjazd jest dość wymagający, ale pociesza mnie dziewczynka, która woła "Mamo! Mamo! Zobacz! A ten pan wjechał!" :-)
Niestety muszę wracać, bo kończy mi się czas - zawracam, początkowo miłym zjazdem leśną ścieżką, potem przez Międzyzdroje i z Międzyzdrojów szlakiem pieszym, który okazuje się być rozkopany na znacznej długości - budują gazociąg. Na szczęście, choć mnóstwo piachu, da się tu jakoś przejechać do Łunowa.
Droga powrotna - tu kładą gazociąg© Magic
W międzyczasie chmury ustępują i robi się niezła "parówa". Przedzieranie się piachami nie należy w takich warunkach do przyjemności. Łatwiej robi się po wjechaniu na asfaltowo-betonowe drogi w Łunowie i Przytorze.
W Przytorze fotografuję zabytkową chatę krytą strzechą - ciekawe jak długo jeszcze postoi, żal patrzeć...
Chata w Przytorze© Magic
Za Przytorem jeszcze parę km i jestem na promie powrotnym do Świnoujścia.
Prom Karsibór© Magic
Widok z Promu na Starą Świnę i Kanał Piastowski© Magic
Płynę!© Magic
/1419631
komentarze
Hej!
Fajnie otrzymać czasem taką ciekawą odpowiedź :-)
Finansowo nie dam rady wesprzeć, przynajmniej dziś, bo się "zakredytowałem" na budowę domu do emerytury, ale gdybym mógł w jakikolwiek inny sposób, to daj znać!
Pozdrawiam i powodzenia!
Maciek
Magic - 20:33 wtorek, 10 czerwca 2014 | linkuj
Fajnie otrzymać czasem taką ciekawą odpowiedź :-)
Finansowo nie dam rady wesprzeć, przynajmniej dziś, bo się "zakredytowałem" na budowę domu do emerytury, ale gdybym mógł w jakikolwiek inny sposób, to daj znać!
Pozdrawiam i powodzenia!
Maciek
Witam,
Na pytanie jak długo chata postoi, odpowiadam bardzo długo. Nie chcemy jej rozbierać. Pytałem w urzędach o pomoc w jej remoncie lecz nikt nie jest zainteresowany. Nas samych nie stać na zrobienie dachu z trzciny bo to jest bardzo kosztowne. Dom jest jeszcze do uratowania i mógł by być chluba Przytoru i atrakcja turystyczną. Obok domu po lewej ręce stała stodoła też mur pruski ale ze starości się zawaliła. Ja sam chciałem pójść na kurs strzecharstwa ( kładzenia trzciny ) by naprawić dach lecz w naszej okolicy tego nie uczą. Ludzie chodzą patrzą robią sobie zdjęcia tylko nikt nie chce pomóc uratować zabytek dla potomnych. W tej okolic niewiele ich już zostało.
darek7544 - 07:44 środa, 28 maja 2014 | linkuj
Na pytanie jak długo chata postoi, odpowiadam bardzo długo. Nie chcemy jej rozbierać. Pytałem w urzędach o pomoc w jej remoncie lecz nikt nie jest zainteresowany. Nas samych nie stać na zrobienie dachu z trzciny bo to jest bardzo kosztowne. Dom jest jeszcze do uratowania i mógł by być chluba Przytoru i atrakcja turystyczną. Obok domu po lewej ręce stała stodoła też mur pruski ale ze starości się zawaliła. Ja sam chciałem pójść na kurs strzecharstwa ( kładzenia trzciny ) by naprawić dach lecz w naszej okolicy tego nie uczą. Ludzie chodzą patrzą robią sobie zdjęcia tylko nikt nie chce pomóc uratować zabytek dla potomnych. W tej okolic niewiele ich już zostało.
Fajne miejsca odwiedziałeś. A ja myslę, że to tylko ja mam tyły w pisaniu bloga....:)))
Nefre - 23:01 piątek, 4 października 2013 | linkuj
Komentuj
